31 ماه می روز جهانی "سیگار نکشیم"
نمی خواهم از ضرر و زیان سیگار کشیدن برای شما حرف بزنم که مطمئنان صفحه را خواهید بست و والسلام...
متاسفانه ما عادت داریم همیشه شعار بدیم و عمل نکنیم ؛اینهم یکی از همان شعارها و روزها است.
اما مسئولان کشور ما تا چه اندازه در راه مبارزه با مصرف سیگار عمل کرده.خودتان قضاوت کنید....
یکی از مسئولان جمعیت مبارزه با دخانیات ایران می گوید که بیش از چهل و پنج درصد از جمعیت ایران در معرض خطرات ناشی از استشمام دود سیگار قرار دارند.و در جایی دیگر اعلام شده که بر اساس آمارهای اعلام شده از سوی وزارت بهداشت و درمان به سازمان بهداشت جهانی بیش از ۳۱ میلیون نفر از ایرانیان در محل کار و یا در خانه خود دود سیگار تنفس میکنند.
بر اساس این گزارش بیش از ۱۰ میلیون نفر در ایران سیگاری هستند. سیگاریهای ایرانی هر سال بیش از ۵۸ میلیارد نخ سیگار دود میکنند.
همچنین به گفته مسئول پژوهش جمعیت مبارزه با دخانیات ایران بیش از ۲۴ درصد از مردان بالای ۱۵ سال و دو درصد از زنان بالای ۱۵ سال در ایران سیگار میکشند.
و متاسفانه بایستی خدمت دوستان عزیز عرض کنم که بیش از دو درصد دانش آموزان پسر ۱۳ تا ۱۵ ساله و یک درصد دانشآموزان دختر در این گروه سنی در ایران سیگاری هستند.
البته این آمار از جانب وزارت بهداشت و درمان کشورمان به سازمان بهداشت جهانی ابلاغ گردیده ؛ و مشخص نیست که دوستان دلسوزمان در وزارتخانه چقدر ملاحضات آبرومداری بکار برده اند !!!!
جالب است که بدانیدبر اساس آخرین آمار اعلام شده هر فرد سیگاری در ایران به طور میانگین روزانه ۱۴ نخ سیگار دود میکند. سیگار مورد نیاز افراد سیگاری در ایران از طریق واردات، تولید داخلی یا قاچاق تامین میشود.
پیشتر دبیر جمعیت مبارزه با دخانیات کشور از کاهش سن مصرف سیگار به زیر ۱۰ سال در ایران خبر داده و آن را یک «پدیده شوم» برای کشور خوانده بود.
نکته دیگر اینکه کشورمان ایران در کنار ایرلند، برخی از ایالتهای کانادا و استرالیا قانون جامع مبارزه با دخانیات را تصویب کرده است که به موجب آن فروش سیگار به صورت نخی و نیز فروش آن به افراد زیر ۱۸ سال و نیز سیگار کشیدن در اماکن عمومی ممنوع است.
ولی فعلا فقط در حد و حدود همان تصویب در بایگانی های وزارتخانه و ادارات مربوطه باقی مانده...
بر اساس قانون جامع مبارزه با دخانیات کشورهای جهان باید تا سال ۲۰۱۲ اقدامات اساسی در راستای مبارزه با دخانیات انجام دهند که از آن جمله می توان به افزایش قیمت سیگار و چاپ تصاویر هشدار دهنده روی پاکتهای سیگار اشاره کرد.
که بدور از انصاف است اگر عرض نکنیم که کشورمان حداقل در این زمینه پیشتاز سایر کشورها بوده ؛ یعنی در زمینه افزایش تولید و افزایش قیمت..
به گفته منابع بینالمللی، اکنون اگر مرگ و میر ناشی از مصرف الکل، مواد مخدر، بیماری ایدز و تصادف و خودکشی را روی هم بگذاریم، مرگ و میر ناشی از کشیدن سیگار از مجموع آنها هم بیشتر است.
اما مصرف سیگار در تمام کشورها یکسان نیست. در کشورهای غربی آگاهیرسانی سازمانهای غیرانتفاعی و سازمانهای غیردولتی و فشارهایی که این سازمانها بر دولتهایشان وارد میکنند، دولتها را وادار کرده است که مصرف سیگار را در تمام اماکن عمومی ممنوع کنند و از تبلیغات کمپانیهای سیگار جلوگیری کنند. به همین خاطر میزان مصرف سیگار در غرب به مراتب کاهش یافته است.
اما همزمان شرکتهای دخانیات، تبلیغات و فروش خود را در کشورهای در حال توسعه یا حکومتهای بیتوجه به سلامت شهروندانشان افزایش دادهاند.
بنا بر آمار بینالمللی، ۳۸ درصد مصرف سیگار در سال ۱۹۹۰ در کشورهای غربی بوده است. اما این میزان در سال ۲۰۰۹ یعنی دو سال پیش، به ۲۴ درصد رسیده است. در حالی که مصرف سیگار در کشورهای در حال توسعه به شدت بالا رفته و در سال ۲۰۰۹ به ۷۶ درصد مصرف کل جهان بالغ گشته است.
واقعیت این است که در برابر هر واحد پولی که به جیب شرکتهای دخانیات میرود، جان یک نفر به مخاطره میافتد.
بنا بر تخمین سازمان جهانی بهداشت، مصرف سیگار که در قرن بیستم منجر به مرگ ۹۰۰ میلیون نفر شد، اگر به همین منوال ادامه یابد، در قرن بیست و یکم افزایش یافته و باعث مرگ یک میلیارد انسان خواهد شد.
امسال سازمان جهانی بهداشت روز امتناع از کشیدن سیگار را به تشویق هر چه بیشتر کشورها به امضای پیمان جهانی بر تعهد حفاظت از جان شهروندان از بلیه سیگار اختصاص داده است.
اگرچه تا حال ۱۷۲ کشور این پیمان را که شش سال پیش تنظیم شده امضا کردهاند، ۲۰ درصد این کشورها هنوز هیچ قدمی در این راه برنداشتهاند. دو کشور آمریکا و اندونزی هم هنوز این پیمان را امضا نکردهاند.
با این حال در کشورهایی مانند آمریکا که سازمانهای فعال غیردولتی نقش مهمی را در جامعه ایفا میکنند، مصرف سیگار با کشورهای در حال توسعه قابل مقایسه نیست.
عامل دیگری که در کشورهای غربی جلو تبلیغ و گسترش مصرف سیگار را میگیرد، بیمههای بهداشت و طب ملی در برخی از این کشورهاست. از آنجا که هزینه بیماریهای ناشی از مصرف سیگار بر دوش آنها سنگینی میکند، به نفع این کشورهاست که در مبارزه با مصرف سیگار فعال باشند و روز «سیگارنکشیم» را تداوم بخشند.